آسمان  

 

              زمین 

             چه ببارد  

              چه نبارد 

               ابر ِ چشم های َم

                همیشه بارانی ست

                بالا بروم 

                  پایین بیایم

             تو همچنان می نشینی روی مبل 

                  روبروی بهار

                    و ساق های لخت َت 

                      بازوان ظریف طلایی َ ت

                         می گویند: 

                                          زمستان رفته است 

               بالا بروم 

                  پایین بیایم 

             نمی بینی َم 

               و تکرار که می کنم غبارروبی ات را 

                 فقط می خندی 

نوشته شده در دوشنبه 90/6/7ساعت 7:44 عصر توسط همیشه بارانی نظرات ( ) |